Wat is een gereformeerde kerk?
Zo af en aan laait de discussie rond de ecclesiologie op. Zo ook rond het afscheid van Bas Plaisier. Plaisier uitte zijn teleurstelling over het feit dat de PKN in het COGG niet echt welkom is. COGG-man I.A. Kole reageerde daarop met de gebruikelijke reactie van confessioneel-gereformeerde zijde: een kerk is pas kerk als de grondslag goed is, en alle ketterij uit die kerk geweerd wordt. De PKN kan daarom als pluriforme kerk niet in het COGG functioneren.
Daartegenover staat het pleidooi van de nieuwe scriba van de PKN, Arjan Plaisier. Volgens het ND benadrukte hij in zijn preek het brede karakter van de kerk. De kerk is geen clubje van uitverkorenen, maar een volkskerk.
Ook in de gereformeerd-vrijgemaakte kring is de discussie rond de zuiverheid van de kerk een belangrijk item. De GKV verbreden in snel tempo, waar ze vroeger een strenge binding aan de belijdenis had.
Mijn vraag aan de COGG-lijn, dus een confessionele kerk met heldere grenzen van alles dat niet met haar belijden overeenstemt, is deze: is een dergelijk kerkbegrip eigenlijk wel in overeenstemming met
die zo gevierde belijdenis? Als je het gevallen zijn van de mens zo serieus neemt als traditionele gereformeerde doen, hoe kun je dan een kerkbegrip verdedigen waarvoor dat gevallen zijn blijkbaar niet geldt? Gevallen zijn als wezenlijk voor je kerkzijn accepteren betekent dat je je nooit op je eigen gelijk kunt terugtrekken. Dat betekent dus dat een kerk nooit 'klaar is' met gereformeerde kerk te worden. Daarom is het ook zo belangrijk je in je kerk te laten bevragen door juist die mensen waarvan je in eerste instantie zou denken dat ze er helemaal naast zitten. Juist die mensen kunnen je confronteren met je eigen gebreken, hoe vervelend dat vaak ook is.
Bovendien: is een uitgezuiverde kerk eigenlijk wel vruchtbaar in het 'verdedigen en verbreiden van de waarheid' (GB doelstelling), aangezien je er op z'n best mee bereikt dat degenen met wie je het niet eens bent, vertrekken en voor zichzelf beginnen. De realiteit zegt overigens dat het meestal de behoudenden in een kerk zijn die dat doen, voor zichzelf beginnen, of zich in een aparte club opsluiten. Is dat in de eerste plaats niet een goedkope manier om je voor de uitdagingen waarvoor je broeders en zusters je stellen, af te sluiten? En is het in de tweede plaats niet heel slecht voor het promoten van wat jij vanuit jouw gezichtspunt in huis hebt?
Kortom: een gereformeerde kerk is een kerk waarin ruimte is om altijd weer gereformeerd te worden.
Daartegenover staat het pleidooi van de nieuwe scriba van de PKN, Arjan Plaisier. Volgens het ND benadrukte hij in zijn preek het brede karakter van de kerk. De kerk is geen clubje van uitverkorenen, maar een volkskerk.
Ook in de gereformeerd-vrijgemaakte kring is de discussie rond de zuiverheid van de kerk een belangrijk item. De GKV verbreden in snel tempo, waar ze vroeger een strenge binding aan de belijdenis had.
Mijn vraag aan de COGG-lijn, dus een confessionele kerk met heldere grenzen van alles dat niet met haar belijden overeenstemt, is deze: is een dergelijk kerkbegrip eigenlijk wel in overeenstemming met
die zo gevierde belijdenis? Als je het gevallen zijn van de mens zo serieus neemt als traditionele gereformeerde doen, hoe kun je dan een kerkbegrip verdedigen waarvoor dat gevallen zijn blijkbaar niet geldt? Gevallen zijn als wezenlijk voor je kerkzijn accepteren betekent dat je je nooit op je eigen gelijk kunt terugtrekken. Dat betekent dus dat een kerk nooit 'klaar is' met gereformeerde kerk te worden. Daarom is het ook zo belangrijk je in je kerk te laten bevragen door juist die mensen waarvan je in eerste instantie zou denken dat ze er helemaal naast zitten. Juist die mensen kunnen je confronteren met je eigen gebreken, hoe vervelend dat vaak ook is.
Bovendien: is een uitgezuiverde kerk eigenlijk wel vruchtbaar in het 'verdedigen en verbreiden van de waarheid' (GB doelstelling), aangezien je er op z'n best mee bereikt dat degenen met wie je het niet eens bent, vertrekken en voor zichzelf beginnen. De realiteit zegt overigens dat het meestal de behoudenden in een kerk zijn die dat doen, voor zichzelf beginnen, of zich in een aparte club opsluiten. Is dat in de eerste plaats niet een goedkope manier om je voor de uitdagingen waarvoor je broeders en zusters je stellen, af te sluiten? En is het in de tweede plaats niet heel slecht voor het promoten van wat jij vanuit jouw gezichtspunt in huis hebt?
Kortom: een gereformeerde kerk is een kerk waarin ruimte is om altijd weer gereformeerd te worden.
Reacties
Een reactie posten