Kredietcrisis
Ik denk dat iedereen zich wel enigszins zorgen maakt over de kredietcrisis die gaande is. Daarbij speelt mijns inziens een grote rol dat de gewone consument al sinds jaren het zicht op de werking van economische en vooral financiële processen heeft verloren. En dat zicht komt tijdens deze crisis bepaalt niet terug, terwijl een basaal inzicht in hoe de boel werkt toch cruciaal is voor de basis onder financieel verkeer: vertrouwen. Als dan twee keer per week een reddingsplan moet worden aangepast om Fortis te redden, is dat niet bepaald een bevorderlijk voor het vertrouwen van de consument, omdat die geen idee heeft waarom de boel nu alweer moest worden omgegooid. Transparantie is de basis van vertrouwen, terwijl nu zogenaamd in het belang van het vertrouwen een heleboel informatie wordt achtergehouden.
Het interview met Bert Heemskerk in NRC van vandaag biedt wat dat betreft klare wijn en veel informatie over hoe de boel in elkaar zit. En is het dan niet leuk om te lezen dat die man ooit als theoloog begonnen is?
Ook interessant is een interview met oud-Rabo-topman Wijffels in Trouw. Wijffels komt met heel scherpe kritiek richting de Amerikaanse cultuur als een cultuur van maakbaarheid. Ik kan het dan toch niet laten om een connectie te zien met de arminiaanse trek in het evangelicalisme: het vertrouwen in de beslissende rol van de mens.
Kredietcrisis.
BeantwoordenVerwijderenWaardoor en waarvoor ontstaan?
Ontvangen we misschien krediet
in en voor dit leven?
hetgeen wel eens als kritiek
wordt gegeven?
In feite niemand wenst te beleven
en wat o zo vaak wordt gegeven.
Waar is het Vertrouwen gebleven?
Waar het medeleven?
Waarom wordt geld als godheid beschouwd?
worden medemensen minder omarmd en vertrouwd?
Kan het zijn dat de wens
van ieder natuurlijk mens
in wezen vrede en harmonie is
dat we teveel denken aan duisternis?
en Liefde ervaren als grootste gemis?
Waarom het ergste verwachten?
op Zijn Liefde blijven wachten
als we dit nu mogen gaan creeeren
van emoties en het leven kunnen leren
dat een ieder nog onmachtig is Liefde te zijn
we willen het zo graag en dit doet pijn
Omarm u zelf eens even, en wees verblijdt
dat u geenszins de enige bent die nog lijdt
Waarom dan nog denken aan strijd?
Waarom streven naar beter leven
We kunnen dit gaan geven en samen beleven
als wij mensen dit van harte wensen
met of zonder denkbeeldige grenzen
zonder verweer of geweer
Telkens en telkens weer.
Bezin in roerige tijden
U bent de Liefde waard,
geenszins het lijden
welk een ieder verzwaard
Ik ervaar het vreemd dat er steeds meer mensen zijn
die zich geenszins meer als normaal beschouwen, het doet me pijn
Hoe kan men dan aan het leven
vertrouwen gaan geven?
Verstoorde de kennisboom
misschien de mooie droom?
Bij mij was dit het geval
Ik kwam terecht in een diep dal
Dit wens ik niemand te geven
vandaar dat ik dit heb geschreven